အင္တာနက္ေပၚက ပံုျပင္တိုေလးမ်ား
(၁)
ကြၽန္ေတာ္ငယ္ရြယ္စဥ္က က်န္းမာသန္စြမ္းၿပီး ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးမားသူျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္၊ ကိုယ့္အိပ္မက္နဲ႔ ကမာၻႀကီးကို ေျပာင္းလဲခ်င္စိတ္ရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အသက္တျဖည္းျဖည္း ႀကီးလာတာနဲ႔အမွ် စာေပဗဟုသုတေတြ တိုးလာတာနဲ႔အညီ ကမာၻႀကီးကိုေျပာင္းလဲဖို႔ ကြၽန္ေတာ္မစြမ္းႏိုင္ဘူးဆိုတာကို သိလာခဲ့တယ္။ ကမာၻႀကီးကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ရင္ ႏိုင္ငံကိုေျပာင္းလဲမယ္ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အိပ္မက္ကို ကြၽန္ေတာ္ခ်ံဳ႕လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစိတ္ကူးအိပ္မက္ကလည္း ႀကီးလြန္းခဲ့ျပန္တယ္။
လူလတ္ပိုင္းအရြယ္ေရာက္ေတာ့ မတတ္တာတဲ့အဆံုးမွာ ကိုယ့္မိသားစုကိုပဲ ေျပာင္းလဲဖို႔ ကြၽန္ေတာ္စိတ္ကူးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လူတိုင္းကို ကြၽန္ေတာ္မေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သူတို႔က သူတို႔ပင္ကိုယ္စရိုက္အတိုင္း ရွိေနခဲ့တယ္။
တျဖည္းျဖည္း အိုမင္းလာခဲ့မွ သူတစ္ပါးကို မေျပာင္းလဲခင္ ကိုယ့္ကိုယ္ အရင္ေျပာင္းလဲၿပီး ကိုယ့္ေျပာင္းလဲမႈနဲ႔ မိသားစုကို အက်ဳိးသက္ေရာက္ေစမယ္ဆိုတဲ့ ကိစၥတခ်ဳိ႕ကို ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္နားလည္ခဲ့ရတယ္။
တကယ္လို႔ မိသားစုဝင္ရဲ႕ စံနမႈနာအျဖစ္ ကိုယ့္ကိုယ္အရင္ေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့ရင္ ေနာက္တစ္လွမ္းမွာ ႏိုင္ငံတိုးတက္ေျပာင္းလဲဖို႔ ကိုယ္လုပ္ႏိုင္မယ္၊ ေနာက္ဆံုး ကမာၻႀကီးတစ္ခုလံုးကိုလည္း ေျပာင္းလဲႏိုင္လိမ့္မယ္ဆိုတာ ဘယ္သူသိခဲ့မလဲ?
လူတစ္ဦးရဲ႕ ေအာင္ျမင္ျခင္းဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေအာင္ႏိုင္ျခင္းပါပဲ--- Andreyev
ငယ္ရြယ္၊ လြတ္လပ္
အကန္႔သတ္မဲ့စိတ္ကူးနဲ႔
ငါ့ရဲ႕အိပ္မက္ထဲမွာ
``ကမာၻႀကီးကို ေျပာင္းပစ္မယ္´´ ။
- အသက္ကေလးရလာ
`ပညာ´ဆိုတာ နည္းနည္းသိ
ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွာ
``ကမာၻႀကီးဟာ ကမာၻႀကီးပါပဲ . . .´´ ။
- အိပ္မက္ကို ေစ်းဆစ္
ငါခ်စ္တဲ့ငါ့တိုင္းျပည္
တစ္ခုခုျဖစ္ရမည္ေပါ့
သည္တစ္ခါလည္း
``တုိင္းျပည္ဟာ တုိင္းျပည္ပါပဲ . . .´´ ။
-ဘ၀ရဲ႕ဆည္းဆာခ်ိန္
အိပ္မက္ေတြ အရွိန္ကုန္စ
ဇနီးမယား သမီးသားအတြက္
ေပးဆပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားဆဲ
သူတို႔လည္း သူတို႔ဘာသာ
``မိသားစုဟာ ဒီအတိုင္းပါပဲ . . .´´ ။
-ေသရာေညာင္ေစာင္း
လဲေလ်ာင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မွ
ငါ သိရၿပီ (ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ပါ)
``ငါဟာ ငါပဲ၊ ဘာမွ မေျပာင္းလဲ . . .´´ ။
ေက်ာ္ဝင္း ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု သားေရႊဥ
(SEAN COVEY – THE 7 HABITS OF HIGHLY EFFECTIVE TEENS) ထဲမွ
ေတာ္ကီဘေလာ့မွ ကူးယူပါသည္။
