မေန႕ကေရးသားခဲ့ေသာ ေမတၱာႏွင့္သစၥာ ပို႕စ္ေလးနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး သရုပ္ေဖာ္ ဇာတ္လမ္းေလးကို မူရင္း အဓိပၸါယ္ မပ်က္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုၿပီး လူႏွင့္တိရိစာၦန္ၾကား ေမတၱာႏွင့္သစၥာတရားမ်ား ထားရွိနိဳင္ပံုကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္. . .
မင္းသားရဲ႕မ်က္လံုးႏွစ္လံုးက အဖိုးတန္နီလာႏွစ္လံုးပါ။ သူ႕ရဲ႕ခါးမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ့ ဓားရွည္ရဲ႕လက္ကိုင္ထိပ္မွာ လည္း ၾကီးမားတဲ့ ပတၱျမားတစ္လံုး တပ္ထားပါတယ္။
ခ်မ္းေအးတဲ့ညတစ္ညမွာ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္တစ္ေကာင္ဟာ ၿမိဳ႕ေပၚကိုျဖတ္သန္းၿပီး ပ်ံသန္းလာပါတယ္။ သူ႕အေဖာ္ မ်ားကေတာ့ ရာသီပူေႏြးတဲ့ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံဆီ ပ်ံသန္းသြားႏွင့္ၾကၿပီ။ သူတစ္ဦးသာလွ်င္ ျမစ္ကမ္းပါးက ခါးသြယ္တဲ့ ျမက္ပင္မယ္ကို ခ်စ္ခင္တြယ္တာမိလို႕ ေနာက္ခ်န္က်န္ရစ္ခဲ့တာပါ။
“သည္ေန႕ည ငါဘယ္မွာ နားခုိရပါ့မလဲ သည္ၿမိဳ႕ၾကီးမွာ ငါတည္းခုိစရာေနရာ အမ်ားႀကီးရွိပါ လိမ့္မယ္။ ေဟာ . . ေတြ႕ၿပီ ဟုိး . . ကုန္းျမင့္ထက္က ေၾကးရုပ္ဆီမွာ ေလေကာင္းေလသန္႕လဲရတယ္။ ေဘးအႏၱရယ္လည္း ကင္းေ၀းတယ္.. . . အဲသည္မွာငါ ခိုနားမွာပဲ . . . ”
ပ်ံလႊားငွက္ငွယ္ဟာ ေရႊေရာင္၀င္းေနတဲ့ ပီတိမင္းသားရဲ႕ေျခဖမိုးထက္မွာ ဆင္းသက္ခိုနား လိုက္ပါတယ္. . . “သည္တစ္ညေတာ့ ငါေရြအိပ္ရာထက္မွာ အိပ္စက္ရမွာ ပါလား။ ငါေတာ္ေတာ္ကံေကာင္းတာပဲ. . . . ”
ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ဟာ ေက်နပ္စြာ ႏွလံုးသြင္းလိုက္ၿပီးေတာ့ အိပ္စက္ဖို႕ျပင္ဆင္လိုက္ပါတယ္.. . သူ႕ရဲ႕ဦးေခါင္းကို အေတာင္ပံတစ္ဘက္ေအာက္မွာ လွ်ိဳ႕၀ွက္ဖို႕အျပဳမွာ. . . . ေရစက္ၾကီးတစ္ေပါက္ဟာ သူ႕ကိုယ္ေပၚသို႕ ေဖာက္ခနဲ က်လာပါတယ္. . .
“ဟင္ . . . တယ္ထူးဆန္းပါလား. . ကေန႕ညမွာ ေကာင္းကင္တစ္ခုလံုး ၾကယ္ေရာင္လေရာင္နဲ႕လင္းလို႕. . . ဘယ္မိုးတိမ္မွာလဲမရွိဘဲနဲ႕ ဘာေၾကာင့္မိုးတိမ္စက္ၾကီး က်လာရသလဲ. . . ဥေရာပေျမာက္ပိုင္းရဲ႕ ရာသီဥတုဟာ သိပ္ဆိုး၀ါးတာပဲ. . . . ”
ထိုကအခိုက္တြင္. ဒုတိယေရစက္ၾကီးတစ္ေပါက္ ဟာ ငွက္ငယ္ရဲ႕ ကိုယ္ေပၚသို႕ ေဖာက္ခနဲက်လာျပန္တယ္။
“အင္း…သည္ေနရာက ေရႊေရာင္၀င္းေနေပမယ့္ မိုးစက္ေတြကိုမွ မကာကြယ္ေပးႏိုင္ရင္ ဘာမ်ား အသံုးက်မွာလဲလို႕ ငါတစ္ျခားတစ္ေနရာမွာ သြားတည္းခိုတာေကာင္းပါလိမ့္မယ္….. ”
ငွက္ငယ္ဟာ. လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားတဲ့ ဦးေခါင္းကိုထုတ္ၿပီး အေတာင္ပံႏွစ္ဘက္ကိုျဖန္႕ကာ ထပ်ံေတာ့မယ္အလုပ္မွာ တတိယ အၾကိမ္ေရစက္ၾကီးတစ္ေပါက္ သူ႕ကိုယ္ေပၚသို႕ က်လာျပန္တယ္… “အင္း….” လို႕ အာေမဍိတ္သံေပးၿပီး ငွက္ငယ္ဟာ အေပၚကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ပါတယ္.. . . . .
ပီတိ္မင္းသားရဲ႕မ်က္၀န္းအစံုဟာ မ်က္ရည္မ်ားနဲ႕ျပည့္လွ်ံေနၿပီးေတာ့ မ်က္ရည္ဥတို႕က တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုး သူ႕ရဲ႕ ေရႊပါးျပင္ေပၚမွ လိမ့္ဆင္းေနၾကတယ္။ လေရာင္ေဖြးေဖြးေအာက္မွာ သူ႕မ်က္ႏွာက လွလြန္းလို႕ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ က သနားလာမိတယ္။
"သင္ဟာ ဘယ္သူလည္း . . ငွက္ငယ္ကေမးလိုက္တယ္.. . ."
"ငါက . . . . ပီတိမင္းသားပါ. . ."
"ႏို႕ . . သင္ဘာေၾကာင့္ ငိုေနရတာလဲ . . . သင့္မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္ က်ဳပ္ကိုယ္ေတာင္ . . . ရဲႊရဲြႊစိုကုန္ၿပီ. . . " "င့ါ ကိုခြင့္လႊတ္ပါ ငွက္ငယ္ေလးရယ္. . . ငါအသက္ရွင္ေနတုန္းက ၀မ္းနည္းပူေဆြးျခင္းကို ငါမသိခဲ့ဘူး. . . ငါက စန္စူစီၿမိဳ႕ရဲ႕ နန္းေတာ္ထဲကို ၀မ္းနည္းပူေဆြးျခင္းဆိုတာကို ၀င္ေရာက္ခြင့္မျပဳဘူးး. . . ေန႕အခါမွာ စိမ္းလန္းတဲ့ဥယာဥ္ထဲမွာ အေပါင္းအေဖာ္ေတြနဲ႕ ငါကစားရတယ္။ ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္လာေတာ့ နန္းေတာ္ရဲ႕ ခန္းမေဆာင္ၾကီးမွာ ကပဲြကို ငါဦးေဆာင္ရတယ္. . . ငါ့ဘ၀ဟာ ေပ်ာ္စရာအတိျဖစ္ေနလို႕ ငါသိပ္ေပ်ာ္ခဲ့တာေပါ့ ကြယ္. . . ဒါေၾကာင့္ နန္းတြင္းသားမ်ားက ငါ့ကို ပီတိမင္းသားလို႕ ေခၚဆိုၾကတယ္ေလ. . ."
"ဒါေပမယ့္ . . . ခုေတာ့ငါေသၿပီလို႕ သည္ကုန္းျမင့္ထက္မွာ င့ါကိုတင္ထားၾကေတာ့ င့ါၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ အက်ည္းတန္ တဲ့ရႈကြက္ေတြနဲ႕ ေၾကကဲြစရာေကာင္းတဲံ ျမင္ကြင္းေတြကို ငါအထင္းသား . . . ျမင္ေနရတာေပါ. . ဒါေၾကာင့္ေလ ငါ့ရဲ႕ ႏွလံုးသားကုိ ခဲသတၱဳနဲ႕လုပ္ထားေပမယ့္ . . ငါမေျဖဆည္ႏိုင္ပါဘူးကြယ္. . ..ဒါေၾကာင့္ ငါငိုေနရတာေပါ့." "အင္း . . ငါက သူေရႊအတိလို႕ထင္ေနတာ . . . သူ႕ႏွလံုးသားက ခဲတဲ့. . . ပ်ံလႊားငွက္ငယ္က သူ႕ကိုယ္သူ ေျပာလိုက္တယ္. . . ယဥ္ေက်းသူပီပီ မင္းသားရဲ႕ ကိုယ္ေရး ကိုယ္တာကိစၥကို မေမးေကာင္းဘူးလို႕ သူေတြးလိုက္ တယ္.. . .. ."
ေမတၱာေစတမန္ငွက္ငယ္
“ ဟုိ. . . အေ၀းၾကီးမွာ . . ” ပီတိမင္းသားက ဂီတလိုသာယာတဲ့ အသံတိုးတိုးနဲ႕ဆက္ေျပာပါတယ္။ “ ဟုိး. . အေ၀းၾကီးက လမ္းၾကားကေလး တစ္ခုမွာ ဆင္းရဲသူမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အိမ္တစ္အိမ္ရွိတယ္ ။ အိမ္ရဲ႕ျပတင္း ေပါက္ တစ္ခုကိုေက်ာ္ျဖတ္ၿပီးေတာ့ စားပဲြမွာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ထိုင္ေနတာ ကို ငါေတြ႕ရတယ္ . . သူမရဲ႕မ်က္ႏွာက ပိန္လွီေျခာက္တြန္႕ၿ႔ီး ေသာက လိႈင္းေတြထေနပါတယ္ . . . သူမရဲ႕လက္ဖ၀ါးေတြက ၾကမ္းတမ္း လို႕ပဲ. . ၿပီးေတာ့ အပ္ထိုးထားမိတဲံ ဒဏ္ရာေတြမွာ ေသြးေျခေတြဥေနလို႕ တ်ာတ်ာနီေနတယ္. . သူမက အပ္ခ်ဳပ္သည္ေလ. . . မၾကာခင္ ဘုရင္မရဲ႕ အလွဆံုး အပ်ိဳရံေတာလကေလး ၀တ္ဖို႕အတြက္ ၀တ္ရုံရွည္ေပၚမွာ ေမတၱာပန္းကေလးေတြကို ထိုးသီေပးေနတာေလ. . ၀တ္ရုံကိုလာမယ့္ ကပဲြၾကီးမွာ ၀တ္ဆင္ရမွာမို႕ အပ္ခ်ဳပ္သူမ က မနားတမ္း ခ်ဳပ္ေနရတာ…… ”
“ အခန္းေထာင့္မွာ ရွိတဲ့ ေဟာင္းႏြမ္းစုတ္ျပတ္ေနတဲ့အိပ္ရာ ထက္မွာေတ့ာ သူမရဲ႕ သားေလး ေလ်ာင္းအိပ္ေနပါတယ္. . ဖ်ားၿပီး ကိုယ္ပူေနရွာတယ္. . ဆာလြန္းလို႕လဲ တတြတ္တြတ္ငိုေနရွာတယ္ . . သူ႕မိခင္ ကသူ႕ကုိ တိုက္ေကြၽးဖို႕ ႏို႕ရည္လည္းမရွိဘူး. . . ေဆးလည္းမရွိဘူး . . ျမစ္ေရကိုပဲ တိုက္ေပးထားရတယ္ေလ. . ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ရယ္ င့ါဓားရွည္လက္ကိုင္က ပတၱျမားကို ျဖဳတ္ယူၿပီး ကေလးမိခင္ကို သြားေပးပါလားကြယ္…”
ငွက္ငယ္ေလးက“ အရွင္မင္းသား . . ကြၽန္ေတာ့အေဖာ္ေတြက အီဂ်စ္ႏိုင္ငံမွာ ေစာင့္ေနၾကတယ္. . မနက္ျဖန္ခါက်ရင္ သူတို႕တေတြ ႏိုင္းလ္ ျမစ္၀ွမ္းအတိုင္း ပ်ံသန္းၿပီး ၾကာပန္းေတြနဲ႕ စကားေျပာၾကလိမ့္မယ္.. ကြၽန္ေတာ္လည္း သူတို႕နဲ႕အတူလိုက္ပါခ်င္ပါတယ္. . . ” လုိ႕ေျပာတာေပါ..
မင္းသားေလး က “ပ်ံလႊားငွက္ငယ္. . ငါ့ထံပါးမွာ တစ္ညတာခိုနားၿပီး ငါ့ရဲ႕ ေစတမန္လုပ္ေပးပါလာကြယ္. . . ” လုိ႕ေျပာေတာ့ မင္းသားရဲ႕ မ်က္ႏွာက အလြန္ညိွဳးငွယ္ေနတဲ့အတြက္ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ က စိတ္မေကာင္းျဖစ္ မိတယ္… ငွက္ငယ္ေလး က “ ‘ဒီေနရာကသိပ္ခ်မ္းပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ညတာ ဒီမွာေနၿပီးေတာ့ အရွင္မင္းသားရဲ႕ ေစတမန္ အျဖစ္ေဆာင္ရြက္ေပးပါ့မယ္ လို႕”. ေျပာလုိုက္ပါတယ္.. မင္းသားေလးက “ ေက်းဇူးပဲ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ရယ္. . ေက်းဇူးပဲ. . .”
ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ဟာ မင္းသားရဲ႕ ဓားရွည္လက္ကိုင္ေပၚက ပတၱျမားလံုးႀကီးကို ဆဲြနဳတ္ၿပီး သူ႕ႏႈတ္သီးမွာ ကိုက္ခ်ီၿပီးေတာ့ ၿမိဳ႕ေပၚက ပ်ံသန္းသြားပါတယ္… အိ္မ္ေခါင္မိုးေတြကို တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးတဲ့ အခါ ၿမိဳ႕ တစ္ဖက္စြန္းက ဆင္းရဲသူမရဲ႕ အိမ္သို႕ေရာက္လာပါတယ္. . ဆင္းရဲသူမ က စားပဲြေပၚမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာပါတယ္… ဒါနဲ႕ငွက္ငယ္က ပတၱျမားလံုးၾကီးကို စားပဲြေပၚက အပ္ခ်ည္လံုးေတြေဘးမ်ာ ခ်ထားေပး လိုက္တယ္ အဲသည္ေနာက္ သားငယ္ကို ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သားငယ္ကမအိပ္ႏိုင္ပဲ လူးလွိမ့္ေန တာကို ေတြ႕ရတယ္.. . ဒါေၾကာင့္သူ႕ေတာင္ပံေလးေတြနဲ႕ ယပ္ေတာင္သဖြယ္ ခပ္ေပးသတဲ့ . .
“အင္း . ေမေမ ယပ္ခပ္ေပးလို႕ ေအးေနတာပဲ” . . သားငယ္က အဲလိုယူဆၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္.. . မိုးလင္းေတာ့ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္က ျမစ္ဆီသို႕ ပ်ံသြားၿပီးေရခ်ိဳးတယ္.. . “ကေန႕ညေတာ့ ငါအီဂ်စ္ကို အေရာက္သြားေတာ့မယ္” လို႕ ျမဴးေပ်ာ္ေနပါတယ္.. . .
ျဖဴစင္၍ ၾကင္နာတတ္ေသာ ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္
စႏၵာလမင္းထြန္းလင္းလာတဲ့အခါမွာေတ့. ပီတိမင္းသားဆီပ်ံသြားၿပီး . “ အရွင္မင္းသား အီဂ်စ္ႏိုင္ငံကို မွာစရာ ကိစၥမ်ားရွိပါသလား . . ကြၽန္ေတာ့ အခု ခရီးစထြက္ပါေတာ့မယ္... “ပ်ံလြႊားငွက္ငွက္ရယ္ ငါ့ထံပါးမွာ တစ္ညေလာက္ ထပ္မေနနိဳင္ဘူးလားကြယ္…”
“ကြၽန္ေတာ့ အေဖာ္ေတြက အီဂ်စ္ႏိုင္ငံမွာ ေစာင့္ေနၾကပါတယ္.. မနက္ျဖန္က်ရင္ ႏိုင္းလ္ျမစ္၀ွမ္းေဘးက လယ္ခင္းေတြမွာ စပါးနွံေတြကို တေပ်ာ္တပါး ေကာက္စားၾကလိမ့္မယ္ ”
“ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ရယ္ . ဟုိးၿမိဳ႕တစ္ဘက္စြန္းနားက အိမ္တစ္ေဆာင္ရဲ႕ အမိုးေအာက္မွာ အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ လူငယ္တစ္ေယာက္ကို ငါေတြ႕ရတယ္…သူ႕ရဲ႕မ်က္လံုးေတြက က်ယ္၀န္းၿပီးစိတ္ကူးစိတ္သန္းမ်ားနဲ႕ ရီေ၀ေနၾက တယ္. သူက ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ေရးေနတာကြယ့္. . ျပဇာတ္က အဆံုးမသတ္ရေသးဘူး သူသိပ္ေအးလြန္းလို႕ ဆက္မေရးႏိုင္ဘဲ ခိုက္ခိုက္ တုန္ေနရွာပါတယ္… ”
ျဖဴစင္ၿပိး ၾကင္နာတတ္တဲ့ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ေလးက သနားစိတ္၀င္လာၿပီး “ေကာင္းပါၿပီ အရွင္မင္းသား၊ အရွင္မင္းသားရဲ႕ ေစတမန္အျဖစ္ ကြၽန္ေတ္ာတစ္ညထပ္မံၿပီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ပါ့မယ္ . . . .”
“ဒါဆိုရင္ ငါ့မ်က္၀န္းထဲက နီလာ ၂လံုးရွိပါေသးတယ္.. . အေမာင္ နီလာမ်က္လံုးတစ္လံုးကို ျဖဳတ္ယူၿပီးေတာ့ ဟုိလူငယ္ ဆီပို႕ေပးပါလုိက္ပါကြယ္… ”
“အို. . အရွင္မင္းသား သင့္မ်က္လံုးမ်ားကို ကြၽန္ေတာ္မျဖဳတ္ရက္ပါ.. ပ်ံလႊားငွက္ငယ္က ၀မ္းနည္းလွိဳက္လဲွစြာ ေျပာၿပီး မ်က္ရည္ေတြရစ္၀ဲလာပါတယ္ ”
“ပ်ံလႊြားငွက္ရယ္ ငါအမိန္႕ေပးသလို ေဆာင္ရြက္စမ္းပါကြယ္…. ” ဒါေၾကာင့္ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ဟာ မင္းသားရဲ႕မ်က္လံုးကုိ ျဖဳတ္ယူၿပီးေတာ့ လူငယ္ရဲ႕ အခန္းဆီသို႕ ပ်ံသြားတယ္. လူငယ္က သူ႕လက္ေပၚမွာ ေခါင္းတင္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ အတြက္ ငွက္ငယ္ရဲ႕ အေတာင္ပံရိုက္ခတ္သံကုိ မၾကားရဘူးေပါ.. သူ႕မ်က္လံုးေတြ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စားပဲြေပၚက ေတာက္ပေနတဲ့ နီလာလံုးၾကီးကို ေတြ႕ရတာေပါ. .. “ငါ့ကို ခ်ီးမြမ္းတဲ့ လူေပၚလာ ၿပီ သည္ေက်ာက္ကုိ ငါ့ကို ခ်ီးမြမ္းတဲ့လူက ေပးလိုက္တာျဖစ္မွာပဲ. ငါ့ရဲ႕ ျပဇာတကို ၿပီးေအာင္ ဆက္ေရး ႏိုင္ေတာ့မယ္လို႕ေျပာၿပီး ” အိပ္ေပ်ာ္သြားတာေပါ..
အငိုတိတ္သြားေသာ ကေလးငယ္"ေဆာင္းရာသီေရာက္ေနၿပီသခင္ရဲ႕၊ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံမွာေနေရာင္ေတြက ပူေႏြးတယ္. . . ထန္းပင္ အုန္းပင္မ်ား ထက္မွာ ကြၽန္ေတာတို႕ခိုနားၿပီး ေနစာလႈံႏိုင္တယ္. . . ကြၽန္ေတာ္တို႕ရဲ႕အေဖာ္ေတြက ဘားလတက္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းရဲ႕ အမိုးထက္မွာ အသုိက္ေတြေဆာက္ၾကမယ္. . . ကြၽန္ေတာ္လည္း ၀ိုင္းကူေဆာက္ ေပးရမွာပါ.. ကြၽန္ေတာ္ဆက္ေနလို႕မျဖစ္ေတာ့ ဘူး အရွင္မင္းသားရဲ႕ . . " လို႕ေျပာတယ္. . .
မင္းသား က "ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ . . ဟိုးကုန္းျမင့္ေအာက္က စတုရန္းကြက္ျမက္ခင္းေပၚမွာ ကေလးမတစ္ေယာက မတ္တတ္ရပ္ၿပီးငိုေနရွာတယ္. . . သူ႕ဖခင္က သူ႕ကိုမီးျခစ္ေတြေရာင္းခိုင္းလိုက္တာ. . . မီးျခစ္ေတြက ေရေျမာင္းထဲ က်သြားလို႕ ပ်က္စီးကုန္ၿပိး ေငြမပါဘဲ အိမ္ျပန္သြားရင္ သူ႕အေဖကသူ႕ကို ၾကိမ္လံုးနဲ႕ရုိက္ေတာ့မယ္ကြယ့္ . . ဒါေၾကာင့္သူငုိေနတာ.. က်န္ေနတဲ့ ငါ့နီလာမ်က္လံုး တစ္လံုးကုိျဖဳတ္ယူၿပီး ကေလးမကို ေပးလိုက္ပါ. . ငွက္ငယ္ရယ္ . . နီလာလံုးပါလာရင္ သူ႕ဖခင္က ၀မ္းသာၿပီး သမီးကိုဖက္လွဲ တကင္း ၾကိဳဆိုမွာေပါ့ကြယ္.."
"ငွက္ငယ္က ေကာင္းပါၿပီ အရွင္မင္းသား . . . ကြၽန္ေတာ္သည္မွာ တစ္ညထပ္မံၿပီးခိုနားပါမယ္. . . ဒါေပမယ့္အရွင္မင္းသားရဲ႕ က်န္ေနတဲ့မ်က္လံုးကုိ ကြၽန္ေတာ္မျဖဳတ္ရက္ဘူး.. ျဖဳတ္လိုက္ရင္ အရွင္မင္းသား အကန္းျဖစ္သြားမွာေပါ့ . . . " "ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ . . ငါအမိန္႕ေပးသလိုလုပ္စမ္းပါကြာ...... "ငွက္ငယ္က မလဲြသာေတာ့ ဘဲ နီလာမ်က္လံုးကို ျဖဳတ္ယူလိုက္ရတယ္. . . ၿပီးေတာ့ အရွိန္နဲ႕ပ်ံဆင္းသြားၿပီး ကေလးမရဲ႕လက္ထဲကို နီလာလံုး ထည့္ေပးလိုက္တယ္....
"ဟင္. . .သိပ္လွတဲ့ ဖန္လံုးေလးပါလား ေဖေဖ့ကို ငါျပန္ျပမယ္. . " ကေလးမေလးကအငိုတိတ္ၿပိး ျမဴးျမဴးၾကြၾကြနဲ႕ အိမ္သို႕ျပန္ေျပးသြားပါတယ္. . . သူ႕အေဖက နီလာလံုးမွန္းသိေတာ့ သမီးကိုဖက္ထားတာေပါ့ . . .
ေနာက္ေန႕မွာ မင္းသားရဲ႕ပခံုးေပၚမွာ နားၿပီးသူျမင္ေတြ႕ခဲ့တဲ့ အဖစ္ေတြကို တစ္ေနကုန္ေျပာျပပါတယ္. . . အဲဒီမွာ မင္းသားက "ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ အေမာင္ေျပာတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြထက္ အံ့ၾသစရာေကာင္း တာက ေယာက်ာ္းမ်ားႏွင့္ မိန္းမမ်ား ခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡမ်ား အေၾကာင္းေပါ... သင္ ငါတို႕ၿမိဳ႕ေပၚကို အေမာင္ပ်ံသြားပါ. . ဘာေတြျမင္ရသလဲဆိုတာ ငါ့ကို ေျပာျပေနာ္ လို႕ေျပာသတဲ့.. . "
ပ်ံလႊားငွက္ေလးလည္း ၿမိဳ႕ၾကီးေပၚကို ပ်ံသြားလုိက္ၾကည့္တယ္. . . ခ်မ္းသားတဲ့လူေတြက ကလွပတဲ့ အိမ္ၾကီးထဲမွာ ေပ်ာ္၂ရြင္၂ ခံစားေနခိုက္မွာ သူေတာင္းစားမ်ားက သူတို႕အိမ္၀မွာ ရပ္ေစာင့္ေနတာကိုေတြ႕ရတယ္.. . ေမွာင္ေနတဲ့လမ္းၾကားမွာ အာဟာရျပတ္ၿပိး မ်က္ႏွာျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္နဲ႕ တစာစာ ငုိေၾကြးေနတဲ့ ကေလးေတြကိုေတြ႕ရတယ္. . .ဆင္းရဲသူမ်ားအတြက္ ေရႊရြက္လႊာ
"ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ . . ငါ့တစ္ကိုယ္လံုးဟာ အဖိုးတန္ တဲ့ေရႊရြက္လြႊာေတြနဲ႕ ဖုံုးအုပ္ထားပါတယ္. . . အဲသည့္ေရႊရႊက္လႊာ ေတြကို အေမာင္ခြာယူၿပီး ေတာ့ ငါ့ၿမိဳ႕ေတာ္က ဆင္းရဲသားေတြကို ေ၀ငွေပးလိုက္ပါကြယ္... "
ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ဟာ မင္းသားအမိန္႕ရွိသည့္အတိုင္း မင္းသားကိုယ္ေပၚက ေရႊရြက္လႊာမ်ားကို တစ္ရြက္ၿပီးတစ္ရြက္ ခြာယူတယ္ . . . ၿပီးေတာ့ဆင္းရဲသားေတြကို လိုက္လံေ၀ငွေပးတယ္. . အာဟာရဓာတ္ျပည့္၀လာၾကတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕မ်က္ႏွာကေလး မ်ား ဟာ ႏွင္းဆီေသြးေရာင္သန္းလာၾကတယ္. . . ၿပီးေတာ့ ကေလးေတြ လမ္းေပၚမွာ ျမဴးတူးကစားၾကတယ္. . . ၾကာလာတဲ့အခါမွာ မင္းသားကိုယ္ေပၚက ေရႊရြက္လႊာေတြ ကုန္ပါေရာ. . အဲသည္ ေတာ့ မင္းသားေၾကးရုပ္ဟာ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါမေတာက္ပေတာ့ ဘဲ မဲြျပာေရာင္ေပါက္ၿပီး မိွိန္ေနတာေပါ့. ...
ဒါနဲ႕ ေဆာင္းရာသီေရာက္လာလို႕ ႏွင္းပန္းႏွင္းပြင့္ေတြ အဖတ္လိုက္ ေ၀က်လာၾကတယ္ . . . ပ်ံလႊားငွက္ငယ္က ခ်မ္းရွာလြန္းလို႕ ခိုက္ခိုက္တုန္ေနပါတယ္. . ဒါေပမယ့္ သူခ်စ္တဲ့ ပီတိမင္းသားနဲ႕ သူမခဲြႏုိင္ဘူးတဲ့. . . ေပါင္မုန္႕ဖိုရဲ႕ တံခါးအျပင္ဘက္မွာ စြန္႕ပစ္ထားတဲ့ ေပါင္မုန္႕အစအနေလးမ်ားကို ေကာက္ယူစားေသာက္ၿပီး သူ႕ကိုယ္သူေႏြးေအာင္. အေတာင္ပံႏွစ္ဘက္ကို ရိုက္ခတ္ရွာတယ္. . . သို႕ေပမယ့္ ရာသီဥတုကေအးလြန္းေတာ့ လြန္ကဲတဲ့ အေအးဒဏ္ကို သူမတြန္းလွန္ႏိုင္ဘူး . . . သူ႕အင္အားက ကုန္ခန္းလာၿပီ. . . သူ႕ေသြးကလည္း . . ေအးစက္လြန္းလို႕ ခဲလာေနၿပီ . . သူ႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္က နီးကပ္လာၿပီဆိုတာကို ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ သိလိုက္ပါၿပီ . . .
"ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ရယ္ . . . အခုလို အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ေလး မွာ အီဂ်စ္ႏိုင္ငံဆီသို႕သြားဖို႕ အေမာင္ဆံုးျဖတ္လုိက္ တာ ငါသိပ္၀မ္းသာပါတယ္ ကြယ္. . . အေမာင္ ဒီမ်ာ ေနတာၾကာလြန္းလို႕ ရာသီေတာင္ သိပ္ေအးေနၿပီကြယ့္ .. မသြားခင္ ကေလးမွာ င့ါရဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို နမ္းသြားပါဦးကြယ္. . ငါက အေမာင္ကို သိပ္ခ်စ္တာ. . . "
"ကြၽန္ေတာ္သြားရမွာက အီဂ်စ္ႏိုင္ငံဆီမဟုတ္ပါဘူး သခင္ရယ္ ကြၽန္ေတာ္ က ေသျခင္းရဲ႕ အိမ္ကို သြားရမွာပါ. . ေသျခင္းဆိုတာလည္း အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ရဲ႕ အစ္ကိုပဲမဟုတ္လား . . . " အဲလိုေျပာၿပီးေတာ့ ငွက္ငယ္ က ခြန္အားအကုန္စိုက္ထုတ္ၿပီး မင္းသားရဲ႕ႏွဳတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္ပါတယ္. . . နမ္းရွဳပ္ၿပီးလို႕ ပ်ံလႊားငွက္ငယ္ရဲ႕ ဇီ၀ိန္ ျပတ္ေၾကြသြားလို႕ ငွက္ငယ္ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာဟာ မင္းသားရဲ႕ေျခရင္းသို႕ျပဳတ္က်သြားေတာ့တယ္...
ဇာတ္သိမ္း ကိုဆက္ဖတ္ပါရန္. .
ပန္းကဗ်ာ
